Die vrou van Samaria

Johannes 4, dis nou die gedeelte oor die Samaritaanse vrou, is sekerlik vir my een van die mooiste hoofstukke in die Bybel omdat dit vir ons ‘n rare kykie gee in die denkwyse van die mense waarmee Jesus gewerk het.

Om die gedeelte te kan verstaan moet ons ook kyk na hoe daar in daardie tyd opgetree is. Eerstens was daar ‘n duidelike skeiding tussen die Jode en die Samaritane. ‘n Soort van ‘n apartheid as jy wil waar beide groepe onafhanklik van mekaar ontwikkel het. Dan is dit ook belangrik om te weet dat mans en vrouens afsonderlik van mekaar was. Vrouens het nooit ooit met mans gesels uit hulle eie uit nie en mans het net met vrouens gesels as hulle iets van hulle wou gehad het. Vrouens was gesien as onderdanig aan mans. ‘n Joodse man sou byvoorbeeld nooit met ‘n Samaritaanse vrou gesels het nie. So iets sou gesien gewees het as sosiaal onaanvaarbaar!

Maar Jesus het daardie reël telkemale verbreek deur vir mense te wys dat almal van ons dieselfde is, ongeag van jou agtergrond, jou geslag of jou sosiale status in die lewe. Vir Jesus was almal mense wat gered moes word en dit is die voorbeeld wat Hy vir ons gestel het van hoe ons moet optree.

Jesus het vir die vrou water gevra om te drink en sy was baie verbaas daaroor, want ‘n Joodse man van die tyd sou eerder dors gegaan het as om water van ‘n Samaritaan te vra en dan is dit nog ‘n vrou ook! Maar Jesus het gekom om daardie klassifikasie waarmee mense geklassifiseer was in stukke te kom breek!

Jesus het aan haar gesê dat as sy geweet het wie met haar praat sy vir hom “lewende water” sou gevra het. Hier kom sekerlik die mooiste vers; een wat my altyd laat glimlag!

“Here, U het nie eens ‘n skepding nie, en die put is diep; waarvandaan kry U dan die lewende water?” (Johannes 4:11)

Hierdie vraag as so onskuldig gestel: “waarvandaan kry U dan die lewende water?” dat dit my elke slag laat glimlag en dan die opvolg antwoord in vers 15 “Here, gee my daardie water, sodat ek nie dors kry en hier hoef te kom skep nie.” Sy het heel duidelik nie verstaan waarvan Jesus gepraat het nie.

Jesus het natuurlik verwys na die bekering want Hy sê dat die water wat ons van Hom af kry sal word soos ‘n fontein wat opskiet tot in die ewige lewe! Al ooit iemand gesien wat so pas tot bekering gekom het? Daardie persoon borrel net soos ‘n fontein en hy of sy kan nie ophou om Jesus te prys en te eer nie! Sien julle die vergelyking? Dis net so jammer ons verloor daardie borreling vir Jesus soos die tyd verloop, maar ons kan dit terugkry as ons die Vader in Gees en in Waarheid aanbid!

In vers 26 vertel Jesus vir haar dat Hy die Messias is wat sou kom. Jesus se dissipels het op hulle afgekom, maar niemand het gevra of hulle kon help of gevra waarom Jesus met haar preek nie. Die vrou het teruggegaan na die dorp en daar vir die mense gaan vertel wat sy gehoor het en hulle het gekom om te kyk. Agterna het die mense gesê dat hulle die vrou nie meer glo nie, want hulle het nou self gesien! Jesus het daarna vir nog twee dae daar gebly nadat die Samaritane aangedring het dat Hy moet bly.

So wat leer ons hierdeur? Behandel alle mense met respek en regverdigheid. Ons is almal gelyk in die oë van die HERE. Niemand is beter of meer werd as die volgende een nie en dit is hoe ons die om ons moet behandel. Velkleur en sosiale status is van geen belang nie. Wat belangrik is, is of jy vir Jesus ken of nie.

Iemand het eenslag vir my gesê dat jy net twee soorte mense kry: gered en ongered! Dis absoluut waar! Niks anders in die lewe maak saak nie, want alles anders sal vergaan met tyd. Gebruik daarom hierdie tyd wat oor is met wysheid en laat jou lig vir Jesus skyn! Jy is tog immers ‘n ambassadeur van die Koning van die Konings! Prys die Naam van Jesus!

Mag die HERE hierdie boodskap seën!